Nieuwe releases
Ilan-Ilan: Kokoda
Dit album is de vrucht van de samenwerking tussen muzikant Renòl (Reynold Henrys) en de antropoloog Michel-Rolph Trouillot. Renòl brengt populaire ritmes uit de rijke Haïtiaanse folklore terug (kokoda, kontredans, petwo, ibo,...) in traditionele liederen, ondersteund door de weelderige gitaar van Serge Tamas en de percussie van de meesterdrummers François Domergue en René Dambury.
A Moving Sound: Little Universe
Het is niet eenvoudig te beschrijven wat je van `Little Universe' kunt verwachten. De muziek is gedurfd en experimenteel. Zangeres Mia Hsieh heeft een verbluffend bereik, het ene moment zingt ze met opperste beheersing, het andere met brutale charme. De traditionele Taiwanese roots zijn prominent aanwezig, maar worden vermengd met invloeden uit Azië, Afrika en het Midden-Oosten.
Kadialy Kouyate: Aado. Senegalese Kora
Kadialy's fascinerende kora-vaardigheden vinden hun oorsprong in zijn lange familiegeschiedenis van Kouyate griots. Hij omarmt de kunst van het traditionele verhalen vertellen, via de 21-snarige kora, en put uit zijn erfgoed voor inspiratie. In de Senegalese samenleving staat `aado' voor morele gebruiken en waarden. Kadialy's hypnotiserende melodieën raken aan deze principes en reflecteren op de Mandinka-cultuur.
Martin Wind & Philip Catherine: White Noise
Voor zijn nieuwe album "White Noise" heeft bassist Martin Wind twee jazz-ikonen uitgenodigd. De Belg Philip Catherine hoeft eigenlijk geen toelichting, aangezien hij een van de beste gitaristen van Europa is. De Nederlander Ack van Rooyen staat bekend om zijn warme, zachte toon op trompet en flügelhorn. "In een wereld, waarin rust steeds meer een luxe wordt, wil ik een akoestische tegenpool bieden, een klank-oase", aldus Wind. De cd werd al uitstekend onthaald door de pers (zie hieronder)! 180 grams vinyl, geperst bij Pallas in Duitsland.
J.p. Harris' Dreadful Wind & Rain: Don’t You Marry No Railroad Man
JP Harris keert op zijn derde cd terug naar zijn roots, de `old time' folk en country. Hij speelt oude ballades die van de Britse eilanden naar de Appalachen reisden, zoals "Barbry Ellen" en banjodeuntjes zoals Hobart Smith's meeslepende "Last Chance". Geproduceerd door Harris' oude vriend en Old Crow Medicine Show lid Chance McCoy, die ook viool speelt. Het geheel klinkt behoorlijk authentiek en sober, misschien even wennen voor zijn hardcore-fans.
Joe Troop: Borrowed Time
Joe Troop is de leider van de met een Grammy-genomineerde "Latingrass"-band Che Apalache. Ook zijn nieuwe soloplaat is tweetalig, een behoorlijk radicaal album qua thematiek. Desondanks is de muziek hoopvol en komt hier en daar op nieuw terrein voor een bluegrass-banjo, namelijk in een bulería en een tango. De plaat werd gecoproduceerd door Jason Richmond (The Avett Brothers, Branford Marsalis), gasten zijn o.a. Béla Fleck, Abigail Washburn, Tim O'Brien and Charlie Hunter!
David Janeway: Distant Voices
De klassiek geschoolde pianist David Janeway maakte kennis met jazz toen zijn vader hem meenam om Oscar Peterson live te horen. Hij was toen 14 jaar oud. De laatste jaren is Janeway te horen met zijn huidige pianotrio met Billy Hart (drums) en Cameron Brown (bas). "Distant Voices" is een eerbetoon aan de vele jazzpianisten die Janeway gedurende zijn carrière hebben geïnspireerd en beïnvloed.
Stephen Pacific Musicworks Stubbs (dir.) Feat. Tekla Cunningham: Stylus Phantasticus
Op deze nieuwe cd van Reference staan 11 werken van vroege barokcomponisten. De "Stylus phantasticus" , een manier van muzikale improvisatie, compositie en uitvoering, raakte in de 16de eeuw in Italië in zwang. De composities die op deze opname te beluisteren zijn, geven een goed beeld van de geschiedenis van deze stijl. Met o.a. Tekla Cunningham (barokviool) en William Skeen (basviool).
Bud Powell: Copenhagen 1962
Hoewel zijn leven kort en moeilijk was (1924 - 1966), vond Bud enige troost en rust in de jaren (1959 - 1963) dat hij in Europa woonde. De opnamen op dit album zijn van maart en augustus 1962, gemaakt in de Deense Radio Concert Hall en het Jazzhus Montmartre in Kopenhagen. Hoe gehavend de man geestelijk en lichamelijk ook was, zijn genialiteit is hier veel duidelijker aanwezig dan algemeen wordt aangenomen. Bud Powell (piano), Niels-Henning Orsted Pedersen (bas), Jorn Elniff (drums).
Rachel Magoola: Resilience. Songs Of Uganda
Rachel Magoola is al lange tijd een prominent figuur in de hedendaagse Oegandese cultuur, van haar tijd met de legendarische Afrigo Band tot haar alom geprezen liefdadigheidswerk. Magoola, die ook het `zingende parlementslid' wordt genoemd, heeft zich voor haar zevende album laten inspireren door de cultuur en geschiedenis van Oeganda. De nummers klinken heerlijk uptempo en zonnig, met een onderliggende boodschap van positiviteit en eenheid.
Timba Mm: Outstanding
Timba MM (uitgesproken als `Timba emmay emmay') brengt hedendaagse Cubaanse composities geïnspireerd door Latijnse klassiekers en mixt deze met klassieke muziek, jazz, funk, samba, flamenco en folk. Michel Medrano Brindis (die heeft opgetreden met o.a. David Sanborn, Gipsy Kings en Dominique Fils-Aimé) vormde Timba MM met zijn goede vrienden Mathieu Sénéchal en Adam Goulet. Ze componeren hun eigen nummers geïnspireerd door hedendaagse Cubaanse artiesten zoals de Pedrito Martinez Group, Afro Cuban All Stars en Buena Vista Social Club.
The Flexibele Orchestra & Moran Katz (cond.) A.o.: Daniel Goode: Anncela Express
Vraag een willekeurige groep mensen die bekend zijn met hedendaagse klassieke muziek om de muziek die Daniel Goode (1936) maakt te categoriseren en je krijgt net zoveel antwoorden: minimalistisch, gamelan, geïmproviseerd, folk-gebaseerd, orkestraal, elektro-akoestisch en nog veel meer. Op deze cd staan twee soorten instrumentale muziek: solomuziek/klein ensemble en orkestmuziek (geschreven voor het Flexible Orchestra).
Romane: Soir De Trottoire
Romane is een van de kopstukken onder de erfgenamen van Django Reinhardt en heeft daarmee een rechtmatige plaats tussen de grootste gitaristen van de Franse jazz. Op dit album herneemt hij zijn repertoire met een jazztrio en geeft hij deze melodieën een gloednieuwe kleur. Je kunt naar dit album luisteren alsof je in een bioscoop zit, kijkend naar een film vol poëzie en een zachte nostalgie.