Nieuwe releases
Stephen Riley: Friday The 13th
Tenorsaxofonist Stephen Riley staat erom bekend dat hij al zijn materiaal, van jazz-standards tot The Great American Songbook, in een `pianoloze' setting uitvoert. Dit keer heeft hij kornettist Kirk Knuffke gevraagd voor zijn kwartet. Stephen Riley (tenorsax), Kirk Knuffke (kornet), Jay Anderson (bas), Billy Drummond (drums).
Western Centuries: Call The Captain
De derde cd van het uit Seattle afkomstige Western Centuries heeft meer country-invloeden dan de voorgaande twee platen. De cd is dan ook geproduceerd door Bill Reynolds uit Nashville, bekend van zijn samenwerking met Band of Horses. De band kent maar liefst drie songschrijvers (Ethan Lawton, Jim Miller en Cahalen Morrison), die zich kritisch uitlaten over wat zij zien als kwaden van het moderne leven: religie, hebzucht en kolonialisme. Door de satire wordt het nooit `drammerig' en de muziek, een mix van country, rock & roll en klassieke R&B, is heerlijk om naar te luisteren.
Sarah Sun Maria: Killer Instincts
De Duitse sopraan Sarah Maria Sun wordt gezien als een van de belangrijkste uitvoerenden op het gebied van eigentijdse muziek. Op haar repertoire staan maar liefst 900 composities uit de 20e en 21e eeuw. Haar nieuwe cd is een conceptalbum met liederen over slechte mensen die slechte dingen doen. Sun ervaart het plezier om in hun schoenen te staan, met een keuze uit klassiek, opera, Broadway, rock en pop. Ze zingt Bernstein, de rockklassieker `Life's Been Good' van Joe Walsh, `I Put a Spell on You' van Screamin' Jay Hawkins en `Abschied von der Erde' van Schubert. Luister onbevangen en zonder vooroordelen!
Jack Grelle: If Not Forever
Jack Grelle heeft, net als veel andere troubadours voor hem, jaren door de VS getrokken. Die zwerversaard hoor je terug in zijn muziek, die traditionele country, folk en rock `n' roll combineert. Vooral zijn teksten over eigentijdse onderwerpen maakt dat Rolling Stone hem omschrijft als "a progressive honky-tonk hero arriving at just the right time in Trump's America." Op zijn vierde album kijkt deze verhalenverteller terug op wie hij geworden is en de mensen om hem heen. Fraaie plaat die bij vlagen doet denken aan Tom Petty, CCR en Doug Sahm.
Fenton Robinson: Out Of Chicago. The Chicago Blues Master, Live & Studio
Bluesgitarist Fenton Robinson overleed in 1997 en liet slechts weinig cd's achter. Deze live-opnames zijn een welkome aanvulling! We horen hem o.a. live op het Burnley Blues Festival in 1989 en op het Belgische Ecaussines Blues Festival n 1992 met een geweldige band uit Chicago. Een must voor bluesliefhebbers!
Rain Sultanov: Influence
Zelfs voor de uit Azerbeidjan afkomstige saxofonist Rain Sultanov is Influence een speciaal project. Op eerdere cd's als Mugham - Megham volgde hij zijn roots, nu gaat hij op zoek naar intimiteit. Elk van de zeven stukken is gewijd aan iemand die hem zeer beïnvloed heeft, zoals Michael Brecker, Kenny Wheeler, Joe Zawinul en Jaco Pastorius. Prachtige, sfeervolle cd.
Spilar: Stormweere
Spilar is een gloednieuwe band die folksongs uit Vlaanderen speelt. De groep is opgetrokken rond de stemmen van zus en broer Eva en Maarten Decombel (MANdolinMAN), geruggensteund door de snaren en keyboards van Ward Dhoore (Trio Dhoore) en Jeroen Geerinck (Snaarmaarwaar). Drummer Louis Favre vervolledigt de groep en schildert zwoele pastelkleuren op hun muzikaal palet. Stormweere, hun debuutplaat, toont een waaier aan ruwe songdiamanten, van folk-klassiekers als 'Roosendaal' en 'Myn Herte', maar evengoed voor de Westhoekblues van Willem Vermandere en de stadse fado van Wannes. Ook leverbaar op vinyl
Cobla Sant Jordi-Ciutat De Barcelona: La Sardana. Grans Classics Vol. 1
Ruxe Ruxe: O Estrano Falar Dun Monstra Da Aldea
Los Ruphay: Music Of The Andes. Jach’a Uru (the Great Day)
Dit is de 20e cd van Los Ruphay , met een boodschap van hoop voor de bewoners van het Andes-gebied: creëer je eigen identiteit en bevrijd jezelf uit de boeien van kolonisatie."_ We are star dust vibrating together in the universal sound ", aldus Mario P. Gutierrez, oprichter van Los Ruphay. Met panfluit, zang, percussie en traditionele instrumenten.
4wq (fourwomenquartet): Una Historia De Mujeres En El Jazz
Ken Kolodner & Brad: Stony Run
Ken & Brad Kolodner zijn niet alleen vader en zoon, ze hebben ook een diepe muzikale band. Al tien jaar spelen ze samen, Ken op een hammered dulcimer en Brad op banjo. Hun vierde cd samen is wat avontuurlijker dan de voorgaande drie. Van bluegrass-klassiekers en een song van Kate Wolf tot enkele eigen nummers, een heerlijk dynamische cd.
Brian Mcneill: No Silence
Hij heeft een carrière die een halve eeuw omvat: songwriter en multi-instrumentalist Brian McNeill. Hij was ooit oprichter van de Battlefield Band, maar werkt al heel lang solo. De songs op No Silence, dat vlak voor zijn 70e verjaardag verschijnt, zijn alle door Brian zelf geschreven, een deel van de melodieën ook. McNeill speelt vrijwel alle instrumenten zelf, waaronder gitaar, baritongitaar, viool, mandocello, bouzouki en concertina, natuurlijk in zijn eigen kenmerkende stijl. Solide en plezierig album!
Shura Lipovsky & Ensemble Novaya Shira: Malakh. Absence/presence
Het zijn moeilijke tijden, met oorlogen, dictators, vluchtelingen en vergaande polarisatie. Toch zijn er overal ter wereld mensen die zich inzetten voor anderen en voor een betere wereld, `Engelen van vlees' zoals Shura ze noemt. Dat is het thema van deze indrukwekkende cd Malakh (Engel). Aangrijpende songs over het neerhalen van de MH17 (`Shemt zikh der malakh', `de engel schaamt zich') tot meer positieve als `Yosele' (over schoonheid in ons dagelijks leven) en `Ale Brider' (hoop op een vreedzame wereld). Indrukwekkend door de mooie stem van Shura en de fraaie begeleiding door haar ensemble. De cd is voorzien van een uitgebreid meertalig boekje.
Michelle Richmond Symphony & Richmond Symphony Chorus Areyzaga: Bates: Children Of Adam; Vaughan Williams: Dona Nobis P
`Children of Adam, songs of creation' is een wereldpremière en gecomponeerd in opdracht van het Richmond Symphony. Het wordt gecombineerd met `Dona nobis pacem' van Ralph Vaughan Williams. Beide stukken halen hun inspiratie uit de poëzie van Walt Whitman (geb. 1819) . Bates heeft in iedere beweging een andere visie op de schepping en wisselt deze af met korte intermezzo's , waarvan de teksten afkomstig zijn van Amerikaanse dichters en Native Americans. De uitvoering is van het Richmond Symphony o.l.v. Steven Smith samen met het Richmond Symphony Chorus o.l.v. Erin R. Freeman.
Sabor De Gracia: 25 A
Dave Scott: Ambiguity
Trompettist Dave Scott begon zijn carrière in L.A. Het was al vanaf het begin duidelijk dat hij een speciaal talent had om te componeren voor het klassieke quintet. Zijn quintet bestaat uit enkele van de beste instrumentalisten die Scott kon vinden toen hij in 2000 naar New York verhuisde, zij spelen zes stukken van Scott. Dave Scott (trompet), Rich Perry (tenorsax), Gary Versace (piano), John Hébert (bas) en Billy Mintz (drums).
Chris Byars: On The Shoulders Of Giants
De jazzscene van New York is beslist niet slechter geworden door de aanwezigheid van tenorsaxofonist Chris Byars. Hij is niet alleen componist, arrangeur en leraar, maar ook Cultureel Ambassadeur voor het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse zaken. Dit is een bijzonder album, met eigen composities voor vier blazers. Chris Byars (tenorsax), Zaid Nasser (altsax), Stefano Doglioni (basklarinet), John Mosca (trombone), Ari Roland (bas) en Phil Stewart (drums).
Flux Quartet A.o.: John J. Becker: Soundpieces 1-7
John J. Becker (1886-1961) is de laatste van de "American Five", een groep componisten waartoe ook Charles Ives, Carl Ruggles, Henry Cowell en Wallingford Riegger behoorden. In de jaren `20 en `30 vielen zij onder de radicaalste componisten van Amerika. De zeven kamermuziekstukken van Becker zijn hier voor het eerst samengebracht. Hij kon heel goed omgaan met het - toen nieuwe - idioom van dissonante contrapunt.
Awale Jant Band: Yewoulen. Wake Up
De Afro-funkgroep Awale Jant Band brengt een heerlijk groovy mix van Senegalese muziek, latin, funk, jazz en andere invloeden uit de huidige woonplaats London. De combinatie van de soulful stem van Biram Seck, die in het Wolof, Engels en Frans zingt, met de sterke ritmesectie is onweerstaanbaar. En los daarvan is de onderliggende boodschap ook niet gek: een `wake-up call' voor de wereldleiders om samen te werken in het belang van de mensheid.